Riçard Baxa məktubum....
.jpg)
Dünən sənin ölüm xəbərini eşitdim. Kədərləndim. Təyyarə qəzasına
düşdün. İkimiz də bilirik ki, sən həyatını təyyarəsiz, uçuşlarsız təsəvvür etməmisən.
Və bu səbəbsiz deyildi. Axı uçmaq azadlığın tərənnümüdür. Ölüm də həyatda olan
bir prosesdir və azad olmaqdır. 
Əsərlərinlə dünya səni əbədi qazanıb. Sən digər böyük ustadlar kimi
ölümsüzsən. Çoxlarının həyatında sən yenidən və yenidən doğulacaqsan. Bu
reinkarnasiyadan da üstün bir şeydi. Əminəm ki, çoxları axtardıqlarını sənin əsərlərində
tapacaq və ruhi səyahətlərə çıxaraq, özünü və eyni zamanda bu kainatı öyrənərək, kəşf edərək dünyanın,
insanların daha yaxşı olması üçün
çalışacaq.
Əsərlərində olanlar mənim ehtiyacım olan şeylərdi. Axtardığım,
düşünüb, düşünüb amma hələ də dərk etmədiyim şeylər. Qısa müddət ərzində sənin əsərlərin
mənə çox şeyi yenidən xatırlatdı amma yenə də yaşamaqdan qorxmağa davam edirəm.
Hələ də tam dərk edə bilmədim. Amma olsun. Ümid edirəm düzələcək...
Sənin əsərlərinin fərqliliyi ondadır ki, onları oxuyaraq biz
öz-özümüzü öyrənirik. Tanış oluruq. Sən əsərlərində öz həyatını yazaraq əslində
bizim həyatımıza da işıq salmısan. Sən bizim haqqımızda yazmısan. Bizim. Biz
insanların haqqında. İnsanın nələr edə biləcəyi və nələr ilə əhatədə olduğu
haqqında. Və mən sənə buna görə dərin, səmimi qəlbdən, simamda yüngül gülüş və
mənəvi rahatlıqla təşəkkür edirəm.
Biz heç vaxt heç kimi itirmirik. Odur ki, dünən 3 sentyabr 2012-ci il
tarixində səni itirmədik. Sən sadəcə formanı dəyişdin. Sənin bəşəriyyətə
qoyduğun bu qiymətli mirasın çoxlarına bələdçilik edəcək.
Comments
Post a Comment