Qəzetçi - The Paperboy - Газетчик

         60-cı illərin sonu. Jurnalist Uord, cənubda yerləşən şəhərlərin birində, qəddarlıqla öldürülmüş şerifin qatilini axtarıb tapmaq istəyir. Bir nəfər həbs olunub, amma Uord belə hesab edir ki, bu haqsızlıqla olub. Uord haqsızlıqla mühakimə olunmuş və elektrik stulunda ölüm hökmünə hazırlaşdırılan qatili həbsxanadan çıxarmaq və kolleqası ilə birlikdə sensasiyalı material yayımlamaq istəyirlər. Jurnalistlərə qəzetlərin çatdırılması işiylə məşğul olan, Uordun kiçik qardaşı Cek və cazibadar sarışın Şarlotta kömək edir. Şarlotta həbsdə olan qatilə aşiq olub. Obazların hamısının gizlətməyə nəyisə var. Lakin ifşaedici cənub küləyi ən qaranlıq və isti arzuları oyadır. Gözlənilməz hadisələr. Gözlənilməz insanlar. Qorxulu aqibətlər. Şokedici faktlar. Sarsılan və dəyişən dünya. Qəzetlərdə çox şeylər yazılmır.
          Deyərdim ki, film hamı üçün deyil. Çünki elə səhnələr var ki, həqiqətən də, iyrənclik hissi yaratdı məndə. Bir çox digər insanlarda da eyni hisslər yaradacağını istisna etmirəm. Hesab edirəm ki, film izləyiciyə nə verir sualının cavabı çox vacibdir. Film izləyiciyə ciddi heç nə verməsə də, bir çox triller kimi izləyicini maraqda, həyəcanda saxlayır. Filmin təqdimatı yaxşı olsa da, Zak Efronun obrazının filmin 50%-ində tumanda ora-bura gəzməsi belə filmi xilas etmir. Film nə simpatiya, nə də antipatiya.
    Filmin aktyor komandası çox zəngindir. Belə ki, filmdə  Zak Efron (Zac Efron), Metyu Makkonagey (Matthew McConaughey), Nikol kidman (Nicole Kidman), Con Kusak (John Cusack), Devid Oyelovo (David Oyelowo) kimi aktyorlar iştirak edir. Bu adlar artıq çox şeydən xəbər verir. Filmi məhz bu aktyorların performansına görə izləməyə dəyər. Mən filmin fraqmentlərini televizorda görəndə artıq başa düşdüm ki, filmi yükləyib diqqətlə izləmək lazımdır. Bir tərəfdən də düşünürəm ki, belə aktyorların bu cür filmdə bir araya gəlməsi heç də tam uğurlu bir ideya olmadı, amma aktyorlar filmdə lazımi auranı yaradıblar. Film uzun müddət izləyicinin beynində yaşaya bilər.
        Zak Efronun canlandırdığı obraz – Cek, özünü axtaran və ətrafında nə baş verdiyini anlamayan, aşiq obrazdır. O, Şarlottaya aşiqdir, amma Şarlotta belə hesab edir ki, ona kobud, qaba kişi lazımdır. Bu prosesə real həyatda da çox rast gəlmək olar. Filmdə bircə Efronun obrazına simpatiya duydum. Müəyyən mənada da filmi Cekin transformasiyası kimi qəbul etmək olar. Səmimi qəlbdən inanırdım ki, Cek ruhi bataqlıqlardan canını qurtarıb, layiq olduğu vəziyyətə gələcək.
      Filmin obrazları nəyə nail oldular? Verdikləri qurbanlarla əldə etdikləri uyğun gəlirmi? Məqsəd nə idi? bu suallara cavab vermək üçün film izlənməlidir. Hər halda hamı bəyənməyəcək, yenə də adı çəkilən aktyorların tamamilə fərqli obrazlarda görmək yenilik oldu. Çünki baxsaq görərik ki, film bu aktyorlar üçün xüsusidir. Çox vaxt müsbət rolları ifa edən aktyorlar, bu filmdə öz ampulalarından çıxıblar.
        Qəddar və realistik səhnələri, ağır atmosferi ilə heç də sadə film olmayan “Qəzetçi” özünəmxsus filmdir. Deməzdim ki filmdən yüksək səviyyədə zövq almaq olar, amma gah sosial-dram, gah da dedektiv-triller janrı arasında gedib-gələn film bir çoxları üçün maraqlı olub və olacaq.

Comments

Popular posts from this blog

Kerol S. Duek - Düşüncə tərzi: uğurun yeni psixologiyası

Ziqmund Freyd - Yuxuların yozumu

Corc Oruell - 1984

Janrlar və mən

Kamal Abdulla - Sehrbazlar dərəsi