Tıq-tıq xanımın metamorfozu


    Deməli, bu yaxınlarda “Kitabı Karandaşla Oxuyanlar” facebook səhifəsində adı çəkilən səhifənin və saytın (http://www.kkoworld.com/) üzvləri tərəfindən “Tıq-tıq xanımın metamorfozu” adlı kiçik esselər toplusunu hazırlandığını gördüm. Dərhal marağıma səbəb oldu və Mixail Yelizarovun “Burattini: Faşizm keçdi getdi” (Михаил Юрьевич Елизаров - Бураттини. Фашизм прошел) kitabını xatırladım. Əlbəttə, “Tıq-tıq xanımın metamorfozu” adlı esseləri oxuduqdan sonra bu iki kitab arasında fərqlərin çox olduğunu (və ya heç bənzəmədiklərini) də gördüm (bu məsələyə aşağıda qısaca yenə də toxunacam).

         İdeya baxımından çox maraqlı bir toplu olan “Tıq-tıq xanımın metamorfozu”, həcmcə kiçik və maraqlı konsepsiyadır. Adı çəkilən esselər toplusunuda müəlliflər, Frans Kafka (Milenaya məktublar), İldiko Van kürti (Ay işığına tarif), Jan Pol Sartr (Sözlər), Stefani Mayer (Alatoranlıq), Herman Hesse (Yalquzaq), Conatan Svift (Qulliverin səyahəti), Ceyn Osten (İnandırma), Çarlz Dikens (Böyük ümidlər), Erix Maria Remark (Zəfər tağı), Samuel Bekket (Qodotun intizarında), Xulio Kartazar (Xana-xana oyunu) və Daniel Kiz (Elcernon üçün güllər) kimi məşhur yazıçı və yazıçılara uyğun məşhur əsərlərin yazı üslubu fonunda, Tıq-tıq xanıma yeni nəfəs qazandırmağa çalışmışlar.
         Bəs yaxşı müəlliflər yeni baxış bucağı yaratmağa çalışarkən nə dərəcədə uğurlu olmuşlar? Nə dərəcədə üslubu düzgün tətbiq etmişlər? Bu suallara cavab verməzdən qabaq onu qeyd edim ki, mən adı çəkilən yazıçı və onların adı çəkilən əsərlərinin hamısını oxumamışam, lakin, hər halda böyük ustalıq və ədəbi yaradıcıllıqla qələmə alınmasa da, Milenaya məktublar, Böyük ümidlər, Elcernon üçün güllər və Qulliverin səyahəti ilə uyğunluq var və maraqlı alınıb. Yuxarıda adı sadalanan dünya ədəbiyyatının ağır çəkili döyüşçüləri ilə bizim “Tıq-tıq” obrazı arasında körpünün yaradılması heç də pis fikir deyil. Yaradıcı və düşündürücüdür. Müəlliflər bunu etməyə çalışıblar və fikrimcə nəticə normaldır.
         Qaldı ki, “Tıq-tıq xanımın metamorfozu” və “Burattini: Faşizm keçdi getdi” kitabları arasında oxşar və fərqli cəhətlərə, hər iki kitab bizə hamı tərəfindən bilinən və sevilən cizgi filmlərinə yeni yanaşma təqdim edir. Burattini: Faşizm keçdi getdi” kitabında, müəllif əsasən ifşaedici cəbhədən hücuma keçir. “Nu poqodi” və digər cizgi filmlərində olan bəzi sətraltı mənaları ifşa etməyə çalışır və məqsədinə çatmaqda kifayət qədər uğurludur. “Tıq-tıq xanımın metamorfozu” olduqca kiçik həcmlidir, amma Burattini: Faşizm keçdi getdi” isə, adı çəkilən topludan həcmcə qat-qat çoxdur.
         Maraqlananlar buyurub tanış ola bilər. Hər halda pis deyil. Sadəcə ədəbilik baxımından zəifdir. Çatışmazlıqlar var və bəzi yerlərdə ifrat banallıq müşahidə olunur. Bəyənməsəniz də çox vaxt itirmiş olmayacaqsınız, çünki həcmcə kiçikdir.

Comments

Popular posts from this blog

Kerol S. Duek - Düşüncə tərzi: uğurun yeni psixologiyası

Ziqmund Freyd - Yuxuların yozumu

Corc Oruell - 1984

Janrlar və mən

Kamal Abdulla - Sehrbazlar dərəsi