Oblivion

Filmin süjet xətti belədir: insanlarla yadplanetli gəlmələr arasında baş vermiş müharibədən sonra yaranmış postapokaliptik dünyada öz missiyalarıı yerinə yetirən texnik Cek (Tom Kruz) və onun “komanda yoldaşı” Vika (Andrea Rayzboro) Yer planetində yaşayan axrıncı insan-işçilərdir. Onlar planetdən enerji əldə edən Ted adlı kosmik stansiyanın terminal keşikçiləri olan Dronların qayğısına qalırlar. Çünki Dronlar tez-tez hücumlara məruz qalırlar. Bir müddət sonra isə həqiqət üzə çıxır. Həqiqət isə həmişəki kimi acı tamlıdır.

Filmin təqdimatını oxuyanda, treylerini izləyəndən sonra məndə avtomatik olaraq “Bu filmi nəyin bahasına olursa olsun izləməliyəm. Budur bu həmin o çoxdan gözlədiyim filmdir.” fikri yaranmışdı. İmkanlarım hal-hazırda məhdud olduğundan filmi çox sonralar izləyəcəyim düşüncəsi də beynimdə paralel idi, lakin imkan oldu və filmi izlədim. Gözləntilərim doğrulmadı desəm sizi aldatmaram. Filmin 100% plagiat olmasa da, əsas süjet xətti  “Ay 2112” filmindən, bir az “Adalar” və bir az da “Sfera” filmlərinin süjetləri, ideyaları, başqa sözlə, filmlərin dadı-duzu ədviyyatında, qarışığından ibarətdir. Filmi izlədikcə başa düşürdüm ki, filmin müstəqil yenilikiləri çox azdı. Razılaşarsız ki, filmin çəkildiyi janrında hansısa yeniliyi yaratmaq, tətqbiq etmək çox çətindi. Gələcəyin dünyası bir çox amerikan rejissorlarının gözündə eynidi: dünyanın sonunu gətirəcək antropogen zərərlər, kosmik təhlükələr, kosmosun fəthi, yadplanetli gəlmələr və onların potensial hücümu və s. Bu filmdə sadalanan nüansların hamısından var, lakin film sevgi və klassik “boevik” fəlsəfəli fantastik filmdir. Filmin fantastikası məhduddur. Çox az futuristik uçan aparatlar, ixtiralar var.

Gəlin bir az da filmin rejissoru, aktyor heyəti və texniki parametrləri haqqında söhbət aparaq: Rejissor: Deməli, film rejissor Kosinskinin ikinci əsəridir. O, “Tron: Miras” filmi ilə debyut etmişdi. “Tron: Miras” çox gözəl alınmış filmdir və heç də hamıya qismət olmur ki, məhz belə filmlə debyut etsin. “Oblivion” filmi ilə o imicini müəyyən qədər itirəcək, amma ümid edək ki, gələn dəfə belə səhv edib qeyri-orijinal filmə imza atmayacaq. Aktyorlar: Tom Kruz bu filmə tam uyğun deyildi, məncə. Çünki o, lazımi səviyyədə planetin son sakininin rolunu oynaya bilmədi. Andrea Rayzboro isə nə qədər çalışdısa da, cansız performans sərgilədi. Olqa Kurilenqoya vacib rol tapşırılsa da, aktrisa məni həm xarici görünüş baxımından, həm də ifa baxımından qane etmədi. Morqan Friman isə ekranda nadir hallarda görsənirdi, ona görə də haqqında bir şey demək düzgün deyil . Vizual xüsusiyyətlər: Gözəl dağıntı və landşaft təsvirləri var. Rəng palitrası yaxşıdır. Xüsusi effektlər profesionalca tətbiq olunub. Məhz vizul parametrlər filmi xilas edir. Bura müəyyən mənada da aktyorları əlavə etmək olar.

Biz, insanlar çəkdiyimiz filmlərdə və yazdığımız kitablarda planetimizi dağıdırıq, məhv edirik, sanki, bundan zövq və həzz alırıq. Axı ümumi bəşəriyyət düşüncələrin vacibliyini, fikirlərin reallaşdığını başa düşür. Biz insanlar dünyamızı bax belə təsəvvür edə-edə hara gedirik? Ola bilər bu dağıntılar, talanlar insanlara çox çox uzaq gələcəyin işi kimi gəlir, lakin bu belə deyil. Belə filmlərin və kitabların çox sevilməsi və təbliğ edilməsi də bu səbəbə görə ola bilər. Təhlil ediləsi mövzudu.

Son olaraq bu filmi izlədikdən və haqqında düşündükdən sonra belə süjetli filmlərə qarşı soyudum. Planetimizi qorumalı və ən əsası isə onun gələcəyini yaxşı düşünməliyik. Planetimiz bizim evimizdir. Gəlin onun gələcəyini qaranlıq yox işıqlı düşünək. Məhz bu düşüncə bizə bu gün onu qorumaq üçün stimul verəcək.

filmi izlə