Uol Stritin Canavarı - The Wolf of The Wall Street

         
Bütün dünyada böyük rezonans yaratmış bu filmə baxmaq qərarını filmin adında "Wall Street" hissəsinin olması və filmdə Di Kaprionun adının keçməsi səbəbindən verdim.  "Wall Street" ilə əlaqədar olan filmlərə marağım böyükdür. Bu film haqqında məlumat topladıqdan sonra mən filmi belə dinamik epizodlu olacağı haqda düşünmürdüm. Rejissor iqtisadçıların anlayacağı dillə desək piroqun böyük dilimini götürənlərin iç üzünü, xüsusilə də aqibətini göstərmək istəyib. Elə buna görə də filmdəki baş broker çəkinmədən, utanmadan, qırmızı-qırmızı deyir ki, bizim işimiz pulu insanlardan alıb öz cibimizə qoymaqdır. Film boyu bu prosesləri görürük və eyni zamanda da "nəyi var" əylənən "brokerləri" görürük. Onlar narkotik qəbul edir, alkoqol dənizində üzür, gözəl qızlarla vaxt keçirirlər. Cənnətdir elə deyilmi? Filmin məqsədini buna bənzər həyat tərzinin iyrəncliyini göstərməyə çalışdığını güman etmək olar, lakin filmi izlədikdən sonra belə olurmu sualının cavabı "xeyr"-dir. Bəs yaxşı niyə belə olur? Çünki müqayisə etmək üçün ikinci alternativ meyar yoxdur. Başqa sözlə, Belfordun atamanlıq etdiyi dəstəyə insanda əksinə olaraq simpatiya yaranır, amma sahəyə (Wall Strret) uyğun ikinci elə bir adam yoxdur ki, biz baxaq və deyək ki, "bax əhsən", "əla!" "Belə də olmalıdır!" "Bu düzgündür!". Əlbəttə agent Patrik Dennam yada düşür, amma oda nə isə sünidir və diqqətəlayiq deyil. Zəif şəxxiyəti var. İkinci belə bir şəxs kimi Belfordun atasını nümunə gətirmək olardı, amma o da izləyicidə daha çox gülüş yaradan komik tipdir.

        Məndə olan məlumata görə filmdəki böyük miqdarda olan lüt qızlar, seks səhnələri və onanizmlə əlaqədar zarafatlara görə çoxları buna reaksiya verirlər. Mənə görə isə buna heç bir reaksiya verilməməlidir. Bu sadəcə rejissorun bu filmə tətbiq etdiyi formatdır. Bu səhnələr milyonerlərin həyatı kimi nə yaxşıdı, nə də pis. Bu sadəcə belədir. Daha vacib olan Belfordun şəxsi keyfiyyətləri və karlikləri mişenə ataraq mərc qoşması kimi məsələlərdir. Sadə görsənir, amma bunlar hamısı Uol Stritin qaranlıq tərəflərini göstərən səhnələrdir. Uol Stritin işıqlı tərəfi isə ayrı müzakirə mövzusudur.  

         Filmin sonunda filmin üzərində işələyən komandanın, xüsusilə də Leonun işini yüksək qiymətləndirmək olar. Dəyər baxımından filmi yüksək dəyərli hesab etmirəm. Komediya və drama arasında ilişib qalmaq mənim üçün yeni hiss oldu. Bu satiradan fərqli bir şeydi. Hər növbəti epizod özündən əvvəlkini bir növ söndürür. Rejissor bu xüsusiyyətdən ustalıqla istifadə edib və komediya ilə dramanı bir-birirnə qarışdırıb. Fillmi izləməyə dəyər. Digər sıravi filmlərdən fərqli olaraq bu filmdə xəzinə daha dərində basdırılıb və onu axtarıb-tapmaq üçün kifayət qədər çox qazmaq, tər tökmək lazımdır.

         Nəticə olaraq "Uoll Stritin Canavarı" filmi insannın pul üçün nələr edə biləcəyini, pulun insanı necə dəyişdirdiyi və onun həqiqi məqsədlərindən necə uzaqlaşdırdığı haqqında mövcud olan izləməyə dəyərli filmlərdən birisidir. İnsan istəsə milyonlara sahib ola bilir, lakin sonra o necə dəyişəcək, bax əsas məsələ budur. İnsan tutduğu əməllərə görə gec-tez cavab verir. Bu fikir dini səslənə bilər, amma mən qəti sürətdə dini nöqteyi-nəzərdən demirəm. Mən bunu sahib olduğun kiçik həyat təcrübəsi və müşahidələrim əsasında deyirəm və film mənim fəlsəfəmə dəstəkdir. Pafoslu həyat üçün daha çox və daha çox acgözlüklə qazanılan və xərclənilən pul insanı qeyri-insaniləşdirər.

  

          P.S. Çox maraqlı idi: Belford o qədər çox pul qazanıb ki, onu hara qoyacağını bilmir. Maraqlıdır ki, onu ABŞ banklarına qoymayıb, elə dədə-baba qaydası ilə evdə saxlayırdı, amma ev dolub-daşırdı. Ona görə də İsveçrə banklarından birisinə müraciət etməyə qərar verir.